(ΑΦΙΕΡΩΜΈΝΟ στα ξενιτεμένα μου παιδια Αναστασία-Θεοδώρα και Δημήτρη)
ΡΟΗ
Στης πικραλίδας το φουρφούρι
φου φυσώ,
της ωριμότητας τα σπόρια διασκορπίζω,
στα πέρατα ροή καρπού
πιο πέρα από δω,
για κανένα δε σε χαλαλίζω.
Με ένα μπαλόνι ανάριο
σ` αποχαιρετώ
κλέφτη της στιγμής, σε περιμένω.
Χρονάκια τόσα
σ` είδα να θεριεύεις:
το μέσα και το έξω ενωμένο.
Ώρα καλή, τύχη χρυσή
πουλάκι μου ξεπεταρούδι,
σα πεταλούδα πλουμιστή
πέτα από λουλούδι σε λουλούδι.
Στους νέους χάρτες βαλε τη κουκκίδα,
όπου ροή , εκεί πατρίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου