.....ποίηση είναι αυτή η επικοινωνία του ατομικού λόγου ύπαρξης με τους άλλους λόγους ύπαρξης, αυτούς των Αναγνωστών του.

«....Κατά την άποψή μου το ποίημα «τελειοποιείται» μόνο, όταν το παραλάβει ο Αναγνώστης και το κάνει δικό του...»


Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

AΣΗΜΑΝΤΑ- ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ


















Ούτε ποδήλατο σου γύρεψα,
μήτε πυροτεχνήματα
μονάχα καραμέλες γεμιστές
με αμυγδαλόπαστα,
ή μια ντουντούκα της δραχμής
για να σε ξεκουφαίνω,
που δε μ` ακούς.
Όσα βρίσκεις δηλαδή,
στο περίπτερο,
ή στο ζαχαροπλαστείο «Ο Ντίνος».
Τόσα ασήμαντα
σημαντικά για μένα,
τόσο ασήμαντα
στα δικά σου σημαντικά.
Παραδόξως δεν εξέπνευσα,
μόνο εμπνεύστηκα.
Ανασαίνει κανείς
όταν τραβά το δικό του
σημαντικό δρόμο;
Και τώρα,
τόσα πολλά σημαντικά
που κατόρθωσα,
δε ξέρω πια τι να τα κάνω…

Τετάρτη 20 Ιανουαρίου 2010

ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΟΥ

















Δε την αντέχει η παλαιότητα
τη νεοτερικότητα:
το παλιό χρώμα ξερνάει το καινούριο
ιδίως στις διεπιφάνειες,
όπου τα όρια τις διαχωρίζουν.
Στις ακέραιες καταστάσεις
εύκολα στρώνεις το νέο χρώμα
(καμωμένο από γήινα υλικά «οικολογικό»,
μα πρόσεξε το πινέλο να `ναι
«μεταμοντέρνο» από ακρυλική τρίχα).
Στους διαχωρισμούς
το περνάς δύο και τρία χέρια
αν χρειαστεί,
η ξεραμένη παλαιότητα
φεγγρίζει τη νέα οικολογία.
Ούτως ή άλλως γι αυτό υπάρχουν
οι μπογιές της ανακαίνισης,
δίνουν όψη καινούρια στο παλιό
και συ χαίρεσαι τα καλά του «πριν»
και του «μετά».