.....ποίηση είναι αυτή η επικοινωνία του ατομικού λόγου ύπαρξης με τους άλλους λόγους ύπαρξης, αυτούς των Αναγνωστών του.

«....Κατά την άποψή μου το ποίημα «τελειοποιείται» μόνο, όταν το παραλάβει ο Αναγνώστης και το κάνει δικό του...»


Δευτέρα 2 Ιουλίου 2007

Εϊ! ΠΙΤΣΙΡΙΚΟ!








Έϊ, πιτσιρίκο! Δε θέλει και πολύ,

σε πλάτανο να σκαρφαλώσεις,

φέρε καρφιά, φέρε σφυρί

γέφυρες ν`απλώσεις`

κάθε καρφί που μπήγεις στο κορμό

σου λέει μια καταιγίδα,

ανάσες βγάζει αντοχής-

υπομονές της εποχής-

που το χειμών` αντέχει μύρια.

Έϊ! Δε θέλει και πολύ,

τα δαχτυλίδια να μετρήσεις:

καθένας κύκλος μια χρονιά,

κάθε ακτίνα μαχαιριά

κι η φλούδα το σκληρό πετσί

που τα συνέχει όλα.

Έϊ! Δε θέλει και πολύ,

Άνοιξη να τον σκαρφαλώσεις:

σου ρίχνει κάτω τα κλαδιά,

σε διασκεδάζει με πουλιά,

μη τον πληγώσεις.

Έϊ! Δε θέλει και πολύ,

στις κορφές του εκεί φωλιά

φιλοξενεί τόσα πουλιά,

πάρε τα κυάλια σου και μέτρα:

τα σκαλοπάτια ειν`πολλά

και τα καρφιά σου δυνατά,

που σπαν` και πέτρα.

Έϊ! Δε θέλει και πολύ,

έφτασες ως τη κορυφή,

άλλο δε θέλει,

άνοιξε μάτια λαμπερά,

για να χαρείς την ομορφιά

-δική σου η σκάλα η πλατιά-

Α-ν-ε-β-ο-κ-α-τ-έ-β-α!

3 σχόλια:

  1. Eυγενία,τι να πρωτοπώ!Ναι σίγουρα μπορεί να θεωρηθεί & παιδική ποίηση.Μα θα ταν πολύ λίγο.Μέσα του κλείνει όλη σου την αγάπη για το ξύλο έτσι όπως εσύ το πλάθεις με την τέχνη που κατέχεις & το μετατρέπεις σε ποίηση!Αν σταματήσω εδώ πάλι λίγα λέω!Πολλά ποιήματά σου μου αρέσουν.Άρα δεν μπορώ να πω πως είναι το ωραιότερο,αλλά θα το ονοματίσω:"ένα από τα κορυφαία σου".Μου θυμίζει έντονα ένα ποίημά σου που περιέχει τη λέξη "βιοποικίλη".Βρίσκω όλο το νόημά της ξανά εδώ.& νομίζω πως εκείνο το ποίημά σου σηματοδοτεί κάτι καινούργιο στη γραφή σου που το καταμαρτυρούν & όλα τα άλλα ποιήματά σου μετά.Νέος κύκλος;Νέα σου συλλογή; Αυτό θα το δεις εσύ & σε βάθος χρόνου.Με ρώτησες κάπου μήπως "αποδομείς".Αυτήν την εντύπωση μου δίνει & "ο πιτσιρίκος" σου.Ειδικά η οπτική εικόνα του τελευταίου στίχου:ψυχογράφημα-καρδιογράφημα όλου του παιδικού σφρίγους που διακατέχει τη δημιουργική & ποιητική σου γραφή που θάλλει & πάλλεται δυνατά με ρυθμούς αεικίνητης παιδικής καρδιάς...Γραφή που ,ως "βιποικίλη", ξέρει όμως & να ανασυνθέτει ,χωρίς ποτέ να πετά τίποτε.Με αντοχή & ευστοχία εκφραστικών μέσων. Γραφή που ανθίσταται σθεναρά( όπως εδώ στο χρόνο & όχι μόνο).
    Θα χαρώ ιδιαίτερα & θα συγκινηθώ αν στις επόμενες εκδόσεις του ο Ο.Ε.Δ.Β. συμπεριλάβει έργα σου στα βιβλία Νεολλ. λογοτεχνίας των σχολείων μας. Τα νιάτα μας θα χουν πολλά να κερδίσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τί να πω Αλεξ, ότι συγκινήθηκα τόσο πολύ; Ότι τα λόγια είναι πολύ φτωχά στα συναισθήματα που μου δημιούργησες; Χαίρομαι που πιστεύεις τόσο πολύ σ`αυτό που κάνω, νομίζω τελικά πως το πιστεύεις πιο πολύ κι από μένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα αρχίσεις & συ να το πιστεύεις σιγά σιγά...Ξέρω πως στο πολύ κοντινό σου περιβάλλον υπάρχει & πολύ ειδικό άτομο που μπορεί να σου επιβεβαιώσει ο,τι λέω. Θα το δεις & συ. & είμαι σίγουρος πως μια μέρα θα περάσεις στο επόμενο βήμα! Καλή συνέχεια ώς τότε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή