ΡΙΖΑ

Μικροκατασκευή της Κανέλλας:

φτιαγμένη από αποξηραμένο μανιτάρι (δάσος Χαϊντούς) ,φλούδα ελάτης (δάσος Φρακτού) και φλέβα οξυάς(καταρράκτης Λειβαδιτης). Απλή σύνθεση υλικών με καθάρισμα, βάψιμο και κόλλημα.

Ρίζα, αρχική μου σύλληψη σ`αποζητώ
στις εξορύξεις οδοποιητικών μηχανημάτων,
δρυός ή ελάτης απομεινάρι,
που ξεφυτρώνεις στις διακλάσεις
αιώνιων γεωλογικών σχηματισμών.
Δεν είσ` εσύ.
Στα πρανή αδιάβατων δασών
Ερυθρελάτου
κάτω από τις βελονόμορφες κουρτίνες
σε ψάχνω,
μα συ κρύβεσαι σε δρυάδων μονοπάτια,
πίσω απ`του καταρράκτη
τις λεπιδόμορφες σταγόνες.
Δεν είσ` εκεί.
Σ`αναζητώ στου δάσους της οξυάς αντίλαλους,
στα μονοπάτια που ακουμπούν
πρωτόπλαστων τα ίχνη,
στους μαιανδρισμούς της πορείας τους,
σε κορμούς που τριβελίζουν δρυοκολάπτες,
σε σκίουρων ξεφλουδίσματα καρπών,
σε αετών ξαποστάσματα στα ξέφωτα.
Δεν είσαι ούτε κει,
που καταρράκτες παγώνουν τη ροή τους.
Αχ! Πώς μου χαρίζεσαι!
Στην αγέρωχη κορμοστασιά της οξυάς,
αμαρκάριστη απ`την υλοτομία,
στην υπόγεια κελαρυσιά νερού
που δεν αναβλύζει,
στη θαμμένη σου υπόσταση
που φαγώνει τους ρόζους.
Εκεί μου χαρίζεσαι!
Ε!Ε!Ε! σκορπάνε οι αντίλαλοι
στων δέντρων τις κουφάλες πισωγυρίζουν,
ανακυκλώνονται,
σε παχιές φθινοπωρινές φυλλωσιές,
σ`ανοιξιάτικες αλπικές ανθοφορίες.
Σε συλλέγω.
Σα τ`αγριομελίσσι που με καπνό
οι πομάκοι παγιδεύουν,
σα τα γερτά στελέχη που ξυλεύουν,
με περιμένεις να σε συλλέξω...
Αιώνες ψάχνεις εμένα
τη Ζωή να σου σκαλίσω....
15-07-07