ΡΟΛΟΙ

Σε κάποιο ρόλο σκουντουφλάμε
μέσα μας,
αν είναι της Μήδειας ή του Οιδίποδα
κανείς δε ξέρει,
μας ενθουσιάζουν τα κοστούμια, τα σκηνικά,
το κείμενο, το casting,
λέμε θα τον παίξουμε,
υπογράφουμε τα συμβόλαια
και σπαζόμαστε να μάθουμε τα λόγια.
Να `μαστε στις πρόβες, στο παλκοσένικο,
σκηνοθέτης, υποβολείς , φώτα
όλα εν τάξει,
για να μάθεις τούτο το κούνημα του χεριού,
κείνο το χαμόγελο ή το δάκρυ.
Μα συ ανεπίδεκτη,
λες πως τελικά δε μπαίνεις
στο πετσί του,
μήπως τον άλλονε να διάλεγες;
Μεταξεταστέα σε ρόλους που δεν παίχτηκαν,
σε αυλαίες που δεν άνοιξαν ,
έρμαιο σε αδαείς σκηνοθέτες,
που μόνο περιστασικά εκπαίδευαν
συνοικιακούς θιάσους,
εκεί στη σχολή τί μάθαινες;
«Ποιό ρόλο παίζεις τώρα;»
σου φωνάζει ο Σκηνοθέτης,
συ κολλημένη στο ίδιο μοτίβο.
«Δεν μπορείς αγάπη μου
να παίζεις Ιφιγένεια,
τώρα λες τα λόγια
του τυφλού Οιδίποδα»

29-5-07