ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ

Για να σ` εκδικηθώ
τη σκουριασμένη πανοπλία μου
ξαναφορώ
-λαδώνω μ` επιμέλεια
τις αρθρώσεις.
Από τη ζώνη το σπαθί τραβώ
και στο καθρέφτη μου μπροστά,
όλες του μονομάχου
κάνω τις κινήσεις.
(Κι ως στο ημίφως η κόψη του γυαλίζει,
τη κόμη μου χτενίζει…)
Μα κι όλα ράκος έγινα `γω,
με παλιοσίδερα -σπαθιά,
τις μάχες δε ξεβγάζω
(στο λέω δα τόσο καθαρά
πάρε τα σίδερά μου πια,
από μένα είναι που τρομάζω).
Για να μ` εκδικηθώ
(βρίζω, φωνάζω, αγαναχτώ)
τα σίδερα θα λιώσω:
χωρίς στολή σε συναντώ
δίχως σπαθί ή εξοπλισμό
(αυτό είναι το μόνο που φορώ)
το πιο βαθύ μου εαυτό
στη δούλεψή σου….