ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ, ΠΟΛΥ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ
Ο Ασκληπιός δόθηκε ως ψυχογιός
στον Χείρωνα
κι ανεπαρκής ο πληγωμένος Κένταυρος
ώθησε τον μαθητή στην μετουσίωση
με θεραπείες τ` ανθρώπου που πονά.
Ασκληπιέ,
δως μου το ελιξήριο της θεραπείας
ευγνωμοσύνη που υπάρχω να νιώθω,
καθήκον σου τ` Ανθρώπινο,
απ` αυτό ας πιαστούμε.
Μακριά από μας
οι καθαρτικές εξιδανικεύσεις,
που μ` αλχημείες εξαγνίζουν καταστρέφοντας.
Εδώ και τώρα η πραγματική Ζωή:
στο πόνο που μοιραζόμαστε,
στη φέτα ψωμί που κόβουμε στη μέση,
στο κρασί που κερνάμε,
στις Λέξεις που δεν προσπερνάμε,
σαν άγνωστα αχαρτογράφητα σημεία.
Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο:
εσύ μ` ένα ελιξήριο
κι εγώ με Λέξεις
του πληγωμένου Κένταυρου
την ανεπάρκεια
να θεραπεύουμε.