Επαίτης των δικαιωμάτων μου
κατάντησα,
που αφέθηκα να στροβιλίζομαι
στου υπερσυστήματος τη δίνη!
Εγώ από πάντα πιστή εργάτρια,
για ισότητα φρονούσα
στη κοινωνία των βασιλισσών
και των κηφήνων.
Τούτοι όμως ανέκαθεν προνομιούχοι,
προσδένονται στο άρμα
του τάχα αλτρουίσμού
(για εσωτερική κατανάλωση και μόνο)
με δήθεν «αγαθοεργίες»
δαπανούν από το μέλι
των κόπων μου.
Σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας
του δορυφόρου μας
πιάνουμε ταβάνι εμείς οι αστροναύτες.
Στη Γή ας πατήσουμε γερά!
Η στάση «ουρανός»
ανήκει στη βασιλεία των κηφήνων.
Το βλέπω μέρες αυτό το ποίημα και το θαυμάζω. Συγχαρητήρια για τη γραφή σου. Απορώ όμως γιατί δεν σχολιάζει κανείς; Καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπητό Τυχαίο Πέρασμα,
ΑπάντησηΔιαγραφήχαίρομαι για τα καλά σου λόγια, ομολογώ ότι με τιμούν. Ξέρεις έχω συνηθίσει στη μοναξιά του Ενός Αναγνώστη. Στις μέρες που ζούμε, όταν λέω τα πράγματα με το όνομα τους μπορεί και φαίνομαι γραφική.
Θέλω επίσης ,μια και μου δίνεις την ευκαιρία ,να υποσημειώσω ότι η λέξη "κηφήνας" είναι σύμφωνα με το βιολογικό του ρόλο "ο γονιμοποιητής της βασιλισσας". Βέβαια καρπώνεται κι αυτός από το μέλι, που τη θρέφει. Τόσοι γονιμοποιητές ολούθε...Πού χρόνος για σχόλια!
Τη καλημέρα μου!