στο καλό φίλο Νικηφόρο!
Βήμα φτερό,
σωματάκι ελαφρύ,
στου χρόνου το τόξο
τις ρυτίδες τεντώνω,
το φωνάζω «μπορώ»
χωρίς ενοχή,
στου γεννιέμαι τ` αεράκι
τις φασκιές μου απλώνω.
Τις αλυσίδες τραβώ,
του πόνου ο χορός
κυκλικός, ζωηρός
σα μια σούστα,
οι αναμνήσεις θεριά
της ζωής μου κεριά,
που γυρνώντας
μου τραβάνε τη φούστα.
Κι αν μπορώ, το μετρώ
σε κλεψύδρας διπλό
-ρευστό το χωμάτινο μέτρο-
κόκκος-κόκκος περνά
κι η ψυχή μου αγκαλιά
στου αντιθέτου συγκλίνει
το τρέπω.
Και συνθέτω ξανά
με καινούρια βιολιά,
με κιθάρες, με βιόλες και άρπα
συγχορδίες τρελές
συνηχήσεις παλιές
στη καινούρια
που πλέω πια βάρκα.
*βαρκαρόλα είναι το ερωτικό τραγούδι των γονδολιέρηδων της Βενετίας.
Ευγενία μου, σε ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρήκες τον ρυθμό που έχω ανάγκη τούτη την περίοδο...
"Και συνθέτω ξανά
με καινούρια βιολιά,
με κιθάρες, με βιόλες και άρπα
συγχορδίες τρελές
συνηχήσεις παλιές
στη καινούρια
που πλέω πια βάρκα".
Όλοι οι στίχοι με άγγιξαν μα τούτοι εδώ με βούρκωσαν περισσότερο...Ξέρεις κάποιος μεγάλος κοινωνιολόγος ( μου διαφεύγει το όνομά του τώρα) είπε πως αυτός που χάνει το γονιό του χάνει ένα μεγάλο κομμάτι από το παρελθόν του...Και τούτο πια το παρελθόν το κουτσό προσπαθώ να να μετουσιώσω σε νέο πάθος για τη ζωή.Σε ευχαριστώ που μου δίνεις το βήμα & το ρυθμό σε τούτη την προσπάθεια...
"κουτσό παρελθόν" είπα! Μα ναι. Δεν έχει μόνο ρυθμό βαρκαρόλας το ποίημά σου. Θυμίζει & το "κουτσό" που παίζαμε παιδιά! Ναι, το βρήκες αυτό το "κουτσό" παίζω & γω τώρα αλλά με πολλή αγάπη για τη ζωή που αρχίζω ξανά να ανακαλύπτω.
Μπήκες πραγματικά μέσα στην ψυχή μου & την φωτογράφισες. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ & συγνώμη που άργησα 3 μέρες να το δω,λόγω κούρασης.
Καλή σου βδομάδα από αύριο.
Νικηφόρος.
Η βάρκα-ο βαρκάρης για μένα μέχρι τώρα συμβόλιζε αυτό το παρελθόν που περιγράφεις...Να λοιπόν η ΝΕΑ διασταση της βάρκας. (Έμπνευση αποτέλεσε το μειλ που μουστειλες για κεινη τη λογοτεχνική εκδήλώση που θα οργανώσετε. Σ`ευχαριστώ πολύ γι αυτό!!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚούτσα-κούτσα λοιπόν μπαίνουμε σε νέους Κύκλους, οι παλιές αλυσίδες μας τραβούν, ο χρόνος αμείλικτος, η κλεψύδρα είναι το "διπλό" μας , η συμφιλιώση των αντίθετων.
Χαίρομαι που "μίλησε "τόσο πολύ σε σένα, γιατί εσύ μου δωσες αυτή την αφορμή!
Μουσικό ποίημα με ρυΘμό, μέτρο και αίσθημα.Μπράβο για τη έμπνευση!
ΑπάντησηΔιαγραφή-Αριάδνη σε ευχαριστώ πολύ & εγώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυγενία, ό,τι & να πω θα ναι πολύ λίγο...
Το ποίημα με έκανε & με κάνει να βουρκώνω συνεχώς.
Μα βούρκωσα πολύ & με το σχόλιο σου!
".Να λοιπόν η ΝΕΑ διάσταση της βάρκας" ! Ξέρεις τι μου θύμησες; Κείνο το πανέμορφο ποίημά σου που μελοποιήθηκε κιόλας & μου το στειλες σε CD ! ΤΟ ΚΕΡΜΑ ΤΟΥ ΒΑΡΚΑΡΗ; Έτσι δεν είναι ο τίτλος; Εκείνο όπου ο βαρκάρης είναι ψυχοπομπός;
Αν θέλεις κάνε μου μια χάρη σε παρακαλώ. Βάλε τούτο το ποίημά σου στα σχόλια έστω. Λίγο μήπως μου πάρει τον πόνο. Και αν κάπου υπάρχει σε βίντεο η μελοποίηση του δώσε το λινκ να το ακούσουν κι άλλοι. Αξίζει. Ή αν έχεις βίντεο τότε κάνεις & ανεξάρτητο ποστ. Όπως εσύ θες& όταν μπορέσεις.
Δεν έχω καθόλου άδικο που λέω πως η γραφή σου είναι βιοποικίλη! Δίνει το νέο πάντα ,μα πάντα κάτι ξαναγεννιέται με νέες διαστάσεις μέσα από τα "αρχικά" σου ποιήματα. Θα τα λεγα αρχέτυπα ποιήματά σου. Και γεννούν το νέο ,χωρίς να αναμασούν κ.ο.κ! Να γιατί η ποίησή σου για μένα είναι αυθύπαρκτη.
Να σαι καλά. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ! & να κοιτάξουμε στην άλλη συνάντηση του ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟΥ να βρεθούμε, να τα πούμε & από κοντά.
Καλό σου απόγευμα.
Νυχτερινό καλως ήρθες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ`ευχαριστώ πολύ για τα σχόλιά σου έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα, μιας και είσαι νέα-/ος στη γειτονιά μου.
(Κι ό,τι έλεγα να κρατήσω αυτό το μπλογκ έως τα Χριστούγεννα και μετά να το κλείσω!)
Εν τάξει λοιπόν για σας τους ΜΟΝΑΔΙΚΟΥΣ αναγνώστες, το κρατώ ανοιχτό και σας ευχαριστώ!
Αλεξ,
Το Κέρμα του Βαρκάρη
Άσκοπα ότι έφυγες να μη θωρήσεις,
τους βάτους ότι πέρασες ,δίχως να πατήσεις
το κέρμα δείχνοντας εκεί, στο στόμα του βαρκάρη,
να σε περάσει απέναντι σαν τελευταία χάρη.
Ότι νερό κουβάλησες στη χούφτα
και μου `δωσες να πιω,
τον ύπνο ότι χάρισα στη νύχτα
-συνάντησα άστρο λαμπερό-
ότι το ίχνος του πατέρα σου νωπό,
στις γούβες σου απ` τα πέλματα
στην άμμο μου πατώ,
ότι το τρόπο έδειξες στις φλέβες να κυλά
-λεύτερο αίμα σπάζοντας δεσμά-
είναι το κέρμα που στο στόμα κουβαλάς
και που πληρώνει αιώνια το βαρκάρη.
Κλείνω τα μάτια σου, δωσ` μου τη χάρη,
να σεργιανίσω μες της σκέψης σου το τρόμο,
να μη σταθώ, μα να διαβώ
του λυτρωμού που ταξιδεύω χρόνο.
Φιλώ τα χέρια σου, δώσ` μου το στάρι
-στου σεβασμού σου τη σκιά που ζώ-
να ζήσω σπέρνοντας και να χαθώ,
δείχνοντας όλο και πιο μπροστά το δρόμο….
Λοιπόν Αλεξ και Νυχτερινό να σας πω ένα μυστικό.
Ο Πάνος Αβατάγγελος διαδικτυακός ποιητής και μουσικός , μελοποίησε και το άλλο ποιημα της τριλογίας
ο Κοχλίας του Βαρκάρη
Δεν μου `ταξες
μονάχα τοίχους ύψωσες
-για μέρες έψαχνα μια χαραμάδα.
Κι αν οι ματιές μας ασύμπτωτα χωρίσανε
ύστερα απ`το μόνο σημείο επαφής τους,
κι αν το χάδι απ` τα δάχτυλα μάς έτρεξε,
σαν άμμος που στη χούφτα περισσεύει,
το γέλιο σου είναι που προδίδει τα σημεία.
Στην άμμο μας βρήκαμε
το κοχλία ενός βαρκάρη,
πάρτον στα χέρια σου
να πορευτούμε στο νησί μας
όπου τα όρια ακυρώνονται,
όταν αχτίδες συναισθημάτων ξεγλιστρούν
από απρόβλεπτες των τοίχων
Χαραμάδες...
Σας ευχαριστώ
Συγγνώμη για τη καθυστέρηση να σας απαντήσω, μου φαίνεται ότι κάτι συμβαίνει με το yahoo, γιατί δεν παίρνω πλέον ενημέρωση στο μειλ για τα σχόλια. Θα κοιτάξω μήπως πειράχτηκε κατά λάθος κάποια παράμετρος από το μπλογκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε συγχωρείτε και πάλι!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά λόγια και την υποδοχή!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα λέμε!
Ευγενία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό πού να αρχίσω!
Λοιπόν το yahoo τις τελευταίες μέρες έχει πρόβλημα. Συμβαίνει & σε μένα & σε πολλούς φίλους, άρα μην πειράζεις τις ρυθμίσεις σου.
Αναγάλλιασε η ψυχή μου με το βάλσαμο λύτρωσης & των 2 ποιημάτων σου...Να σαι καλά. ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!! Το δεύτερο το βλέπω τώρα πρώτη φορά & μου άρεσε πάρα πολύ.
Χάρηκα επίσης ιδιαίτερα που γνωριστήκατε με την πολύ καλή μου φίλη Αριάδνη.
Ο Πάνος Αβατάγγελος είναι εξαιρετικός σε όλα. Έχω το CD που μου χάρισες & μπορώ να κρίνω μόνο από κει. Το λινκ που έχεις εδώ δεν βγάζει δική του σελίδα. Βγαίνει άλλο όνομα...Και έτσι δεν θέλησα προχθές να το περάσω στα λίνκς μου μην κάνω καμιά πατάτα...
Έψαξα να βρω βίντεο με μουσική του όχι μονο στο youtube αλλά& από το video.google που σου βρίσκει τα πάντα από όλα τα "γιουτιούμπια " του πλανήτη ,αλλά δεν βρήκα. Κρίμα γιατί αξίζει πολλά ως καλλιτέχνης.
Αν ξέρεις κάτι πες για να βάλω τουλάχιστον τη σωστή σελίδα του στα λίνκς μου.
Κοίτα τώρα! Θα τα ακούσεις από την καλή! Κάτι τέτοια μου λέει & η Νανά & ό,τι είπα & σε κείνην θα το πω & σε σένα : Αν κάνεις ότι κλείνεις το μπλογκ θα μαζέψω όλο το απανταχού ΑΝΕΜΟΛΟΓΙΟ & ΛΥΚΟΦΩΣ & όσους μπλογκερς γνωρίζουμε & θα ρθουμε για καθιστική διαμαρτυρία με αναμμένα κεριά έξω από το σπίτι σου! Θα κλείσουμε την κυκλοφορία ,θα τα μάθει μέχρι & το BBC κ.α. & δεν θα φύγουμε από κει μέχρι να αλλάξεις γνώμη! Είμαι τέτοιος διάολος που θα το βρω πολύ εύκολα το σπίτι σου. Στο περίπου ξέρω πού είναι.
Για δες λίγο σε παρακαλώ τι λέει ο Γιώργος Σαραντάρης :
"Δεν είμαστε ποιητές,
Σημαίνει εγκαταλείπουμε τον αγώνα"
Κανόνισε την πορεία σου! Περιμένω να εκδώσεις να προλογίσω. Μου το ταξες & θέλω έγκαιρη προειδοποίηση να δω & τι κοστούμι θα αγοράσω. Διότι μιλάμε για γραφή εδώ! Όχι ό,τι & ο,τι!
Να σαι καλά. Σε ευχαριστώ πολύ για όλα.
Λοιπόν αναφορικά με το κοστούμι: δε νομίζω η ποίηση να χρειάζεται επίσημο ενδυμα! Ανοιχτές καρδιές χρειάζεται και ευαίσθητες χορδές κι αυτή την ανοιχτοσύνη την έχεις έμφυτη Αλεξ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ έκδοση θ`αργήσει λίγο, περιμένω να ολοκληρωθεί αυτός ο κύκλος των "Μικρών αντιφάσεων".
Ξέρεις θυμήθηκα ένα βιβλίο του Theodor Adorno "minima moralia" λέγεται, καθώς σκεφτόμουν το τίτλο αυτης της τελευταίας μου ποιητικής συλλογής. Κάνε λίγη υπομονή, νιώθω ότι σιγά σιγά ολοκληρώνονται κάποια πράγματα μέσα μου!
Σας ευχαριστώ και πάλι