ΤΟ ΑΙΝΙΓΜΑ ΤΗΣ ΣΦΙΓΓΑΣ

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΙΡΗΝΟΥΛΑ
ΜΙΑ ΝΕΟΓΕΝΝΗΤΗ ΠΟΙΗΤΡΙΑ

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ Σ`ΟΛΕΣ/-ΟΥΣ ΣΑΣ
ΜΕ ΑΓΑΠΗ,
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΥΧΕΣ ΣΑΣ!








Αίνιγμα προαιώνιο
της ανάγκης, της επιθυμίας
η ματαίωση,
στο μεταίχμιο λόγων ανέκφραστων,
σφαλιστών δοντιών
και πετρωμένων χειλιών.
Του διφορούμενου,
του ανεξήγητου η επίλυση,
στης Σφίγγας το θεώρημα
διατυπώνεται:
«Άυλο σώμα
από αστρόσκονη φτιαγμένο,
μες τη βαρύτητα της σάρκας
εξαντλείται,
με τις επιθυμίες των Άλλων
διασταυρώνεται».
Κι αν συνταιριάζει κάπου,
αν κάπου συναντιέται,
με την αρμονική
της Αγάπης τραγουδιέται
λόγια γλυκά, λόγια εύηχα
λόγια αιώνων,
στο τρισυπόστατο της Ύπαρξης
ανάθημα.
Η Σχετικότητα του κόσμου
της Σφίγγας αίτημα αιώνιο
προς επίλυση:
Εγώ Ειμί σε Σχέση,
στο Δεσμό.
Προς τούτο ο Γόρδιος
τω όντι με σπαθί ελύθη,
καθότι η λύση των δεσμών
με διαξιφισμούς
από πάντα συντελείται.

ΠΕΡΙΚΟΠΗ - ΝΥΜΦΑΙΟ

Τώρα διαλέγεις
πιο γήινες διασταυρώσεις,
αφήνεις πίσω σου την άσφαλτο
και χάνεσαι στα δάση
ανεξερεύνητες ψάχνοντας
διαδρομές.
Δεν είναι πια ενήμεροι
οι χάρτες,
το στίγμα σου
δεν το `χει ο δορυφόρος
-αυτοπροσδιορίζεσαι.
Στα δέντρα μπήγεις
τα σημάδια σου,
ψεκάζεις σταθερά σημεία
με σπρέι κόκκινο,
τις πηγές σημαδεύεις
για το γυρισμό.
Νέους χάρτες δικούς σου
σχεδιάζεις,
στα μέτρα σου
(που πορευόσουν τόσα χρόνια
με πλοηγούς
αλλότριων χαρτογραφήσεων).
Εκεί να σταθείς:
στα χωριά των κτηνοτρόφων,
που χαλαρά τα ζωντανά εποπτεύουν,
μουσκεμένο στο γάλα τους
ψωμί να σε φιλέψουν
και πες για πρώτη σου φορά
πως δεν έχεις λαθέψει διαδρομή,
πως συ διαλέγεις ν` αφεθείς
ανάμεσα Περικοπή-Νυμφαίο.

ΤΟΥ ΜΑΡΤΗ

ΣΤΗ ΜΕΡΙΛ (ΚΑΙ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ)

ΑΦΙΕΡΩΝΕΤΑΙ ΣΤΗ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΗ (ΜΚΟ)

"ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΠΑΙΔΙΑ- ΧΑΡΟΥΜΕΝΑ ΝΙΑΤΑ"

ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΤΗΣ (LINKS ΔΙΠΛΑ)

Ξεδιπλώσου:
βγάλε απ`το σεντούκι
τη σημαία των μεγάλων εξεγέρσεων
και πορεύσου
στη στρογγυλή πλατεία
των διαδηλώσεων.
Συντονίσου
με το λαό της καρτερικότητας,
της ανέχειας, της στέρησης,

της προσμονής.
Δίχως χρώμα σημαία κράτα,
στο πέτο σου φόρα μάρτηδες,
στριφτή κλωστή της αναγέννησης
ασπροκόκκινη στροβιλιστή.
Κι αν το κόκκινο για κάποιους
θα πεί αίμα,
για σένα σημαίνει καρδιά.
Αν για κείνους σημαίνει λαβώνω,
για σένα σημαίνει λαβώνομαι,
κι αν εκείνοι το λένε φωτιά
εσύ πες το πυράδα ψυχής.
Συμπορεύσου`
πονά η γη μας απ`τις λαβωματιές
μ`αίμα ποτίζεται και συμπονά,
ακαλλιέργητη προσμένει τ`άξια χέρια

της συναδέλφωσης και της συμπόνοιας.